Achter elk erfstuk schuilt een verhaal. Dit verhaal kan In beeld verwerkt zichtbaar maken door er foto’s van te nemen en deze samen te brengen tot één beeld.

Mijn opa was duivenmelker. Voor zijn huwelijk deed hij hier in de zomer van 1923 afstand van, om meer tijd te kunnen besteden aan zijn vrouw. Mijn oma heeft dit gebaar zo gewaardeerd, dat zij uit dankbaarheid op zoek ging naar een porceleinen lamp in de vorm van een duif. Dat viel niet mee, in die tijd waren poesjes en uiltjes ‘in’. Pas in 1924 vond zij na veel moeite de lamp die zij zocht. Mijn opa tekende daarop voor haar zijn lievelingsduif Dikkie. Zowel de tekening als de lamp zijn mij nagelaten, evenals dit verhaal, door mijn opa opgeschreven in een schriftje. Met deze elementen maakte ik dit beeld van de erfstukken.